O 7 de novembro de 2024 botou andar a 38 ediciones do festival CINEUROPA, no Teatro Principal coa proxección da película francesa Por todo o alto (En Fanfare), de Emmanuel Courcol. Estreado na sección oficial do último Festival de Cannes, o filme chegou a Compostela tras facerse co premio do público no Festival de San Sebastián. Co seu ton celebratorio e emotivo, serviu de porta de entrada aos 18 días de programación nos que o festival proxectará máis de 130 títulos, alén de promover numerosas actividades paralelas, entre as que se inclúen iniciativas especificamente dirixidas á mocidade e á rapazada.

O cineasta ferrolán Alberto Gracia, a actriz hispano-sueca Ingrid García-Jonsson e a realizadora brasileira Flávia Castro recibiron o máximo galardón do festival nesta edición

A directora, guionista e actriz Sonia Méndez, a documentalista Flávia Castro e a xornalista e programadora María José Santacreu compoñen nesta ocasión o Xurado Internacional do Certame

O Teatro Principal, o Salón Teatro, o Auditorio de Galicia, NUMAX e a Zona C son as sedes da 38ª edición de Cineuropa

As entradas e bonos están á venda na Zona C e na web compostelacultura.gal

CONSULTA AQUÍ O PROGRAMA

E se en vez de aprender sobre a arte tentamos experimentala? ZAPABURU é un proxecto creativo e sensorial destinado á primeira infancia que busca a conexión emocional e a diversión a través da experiencia artística. Nesta instalación, a arte tócase, úlese, escóitase ou camíñase. ZAPABURU aposta por crear un universo no que os nenos e nenas poidan implicarse activamente no goce da arte. A súa finalidade é promover a creatividade e ofrecer unha experiencia divertida en familia este outono na Cidade da Cultura. 

ZAPABURU é un proxecto de Gheada, un estudio de arte afincado en Bilbao especializado en entretemento inmersivo, artes visuais e creación de contidos orixinais. A instalación, deseñada por Raisa Álava e Ruth Juan, puido visitarse anteriormente no Museo de Reproduccións de Bilbao, ao que acudiron milleiros de persoas con case o 100% das reservas cubertas. Este outono, viaxará por primeira vez a Galicia, convertendo ao Museo Centro Gaiás nun espazo no que a cativada está ao mando, xa que involucrar aos nenos e nenas na creación artística é chave para que as novas xeracións se convirtan en consumidoras de cultura. 

O conxunto da proposta divídese nunha área para nenos e nenas de 0 a 3 anos e noutra para a cativada de entre 3 e 6. A primeira, deseñada por Ruth Juan e dirixida a nenos e nenas de entre 0 e 3 anos, está chea de animais nos que a cativada poderá introducirse, deitarse, e inclusive usar de andadores. Conta, por exemplo, cunha escultura blandiña con forma de serpe sobre a que gatear, un móbil cinético feito de animais ou unha serie de pezas téxtiles sobre as que se poden recostar. A segunda instalación é obra de Raisa Álava e está dirixida á rapazada de entre 3 e 6 anos cunha estrutura modular acorde ás súas necesidades de movemento. Está composta por unha fachada magnética elaborada con imáns e que actúa de lenzo para que a rapazada a decore ao seu xeito. Ao introducirse nela, encontrarán unha cabana con xogos ópticos e ilustracións da artista. 

Fonte: observatorio de contratación pública

Por DECRETO LEI 7/2024, do 9 de xullo, do Consell, de simplificación administrativa da Generalitat Valenciana modifícase o Decreto 118/2022 do 5 de agosto, do Consell, polo que se regula a inclusión de cláusulas de responsabilidade social na contratación pública e nas convocatorias de axudas e subvencións. Desde a súa entrada en vigor, esta disposición xerou numerosas consultas e dúbidas, tanto entre os órganos de contratación, como entre as empresas interesadas en ser adxudicatarias de contratos públicos.

A Conselleria de Facenda, Economía e Administración Pública constatou, a través de consultas a todos os departamentos do Consell, que a actual regulación do decreto produce efectos negativos sobre a contratación e as convocatorias de axudas e subvencións. Doutra banda, a Xunta Superior de Contratación Administrativa tamén emitiu un ditame, o Ditame 1/2024, do 29 de febreiro, de 2024, recomendando a modificación do Decreto 118/2022 na mesma liña do manifestado no seu informe do 18 de febreiro de 2022.

En concreto, a Xunta Superior de Contratación Administrativa destaca varios problemas fundamentais derivados da aplicación do citado decreto, como a obrigatoriedade de establecer un criterio de adxudicación de responsabilidade social, así como a ponderación asignada a este criterio. A Xunta entende que estas disposicións poden contravir a normativa básica estatal e comunitaria sobre contratos públicos, ao non garantir a igualdade de trato e a non discriminación entre as persoas licitadoras; así mesmo, recomenda outorgar ao órgano de contratación a liberdade de establecer a ponderación destes criterios en cada caso, adaptándoa ao obxecto, contido e finalidade do contrato. Todos estes problemas afectan directamente á execución orzamentaria de 2024.

Por tanto, e coa finalidade de superar os actuais problemas xurídicos e de aplicación de que adoece este decreto, procédese a eliminar a obrigatoriedade de incorporar cláusulas de responsabilidade social como criterios de adxudicación, permanecendo como obrigatoria a incorporación das condicións especiais de execución, e suprímese a ponderación asignada aos criterios. Así mesmo, elimínase a obrigatoriedade de incluír nas bases reguladoras de subvencións a ponderación e puntuación das cláusulas de responsabilidade social nas solicitudes.

Durante o mes de agosto, o Espazo Apego de Compostela saiu á rua, concretamente ao parque de bonaval no que durante o mes de agosto desenvolveu unha programación específica baseada en espectáculos musicais e teatrais dirixidos ás familias da cidade. Polo parque de bonaval pasaron a A tropa de Trapo coa obra “Barquiño de pau” ,Magín Blanco co seu “Caderno de cores e cancións”, tamén estivo con nós a compañía Inventi Teatro representando a obra “As palabras perdidas” e finalizou este ciclo estival coa posta en escea de “Circo Galaico” a cargo de Títeres Alakrán.

Foron 4 representacións que congregaron no parque compostelán, a máis de 1000 persoas que puideron desfrutar en familia de espectáculos infantís en lingua galega.

Fonte: xataka

Poder facer máis traballo en menos tempo é algo que sempre interesa a quen busca optimizar ao máximo o seu tempo. É por iso que solapar distintas actividades para executalas en paralelo é un concepto que, a priori, pode facernos pensar que mellorará a produtividade. Se es un robot iso pode ser certo, pero para os seres humanos temos malas noticias: Non é nada eficiente. De feito, unha investigación da Universidade de Standford establecía que é un 40% menos produtivo tentar realizar varias tarefas simultaneamente, fronte a realizalas unha tras outra. Segundo os investigadores, podería afectar á nosa capacidade cognitiva dunha forma moi similar á que se experimentariamos “fumando marihuana ou quedándonos espertos toda a noite”

Facer moitas cousas e esquecelo todo

A ciencia demostrou que traballar en modo multitarea afecta á memoria a longo prazo, á retención de datos e, sobre todo, na aprendizaxe de procesos. É dicir, aínda que desenvolvas unha boa capacidade para cambiar de tarefa con facilidade, o teu cerebro borrará esa información tan pronto como acabes a tarefa. É probable que iso che sirva para momento puntuais, pero esquecer citas ou tarefas futuras non che fará máis produtivo a medio prazo.

Traballas o dobre, estrésaste o dobre

Realizar varias tarefas simultáneamente implica esixir ao cerebro uns niveis moi elevados de concentración e un ritmo de procesado excesivo. A súa resposta: estresarte máis do habitual. As investigacións na materia demostraron que a multitarea ten un custo elevado para o cerebro, que se traduce en niveis de estrés por enriba da media (que xa de seu é elevada), sumindo ao cerebro nun estado de emerxencia constante denominado sobrecarga alostática. Estes altos niveis de estrés impactan de forma notable nos sistemas neuronal, cardiovascular, autónomo, inmunológico e metabólico.

Evita a multitarea, reduce as distraccións

Por moi de moda que estea o concepto, o cerebro humano non está deseñado para realizar varias tarefas complexas simultaneamente. Necesita fixar un obxectivo da tarefa e concentrarse ao máximo nela para realizala no menor tempo posible e cos mellores resultados. A profesora Gloria Mark, profesora reitora de informática na Universidade de California, recomenda evitar distraccións que che perturben esa concentración. Apagar todas as notificacións dos dispositivos. Aínda que teñas unha vontade de ferro e aguantes sen coller o teu smartphone, o simple feito de saber que algo sucede xa reducirá o teu nivel de concentración.

Respira e dálle un respiro

Aínda que non se atope en modo multitarea, cando o cerebro se concentra durante moito tempo nunha tarefa incrementa considerablemente a súa actividade neuronal. A ciencia aconsella programar descansos periódicos de cinco minutos cada hora de traballo. Con todo, debes prestar tanta atención ao tempo de descanso como ao de traballo. Tras un par de horas co foco posto na tarefa, as túas redes sociais e mensaxes cobrarán un especial atractivo e cada vez resultarache máis complicado resistir á tentación dunha ollada rápida. Eses cinco minutos pódense converter en 15 ou 20 minutos sen darte conta.

Crea unha lista de prioridades

Antes de comezar a xornada, elabora unha lista de tarefas ordenada por prioridade ou, se tes tendencia a procrastinar, alterna tarefas de distinta intensidade ao longo da xornada.

O secretario xeral da Lingua, Valentín García, achegouse hoxe a Chantada para acompañar á veciñanza na xornada de captación de voces galegas no marco do Proxecto Nós impulsado pola Consellería de Cultura, Lingua e Xuventude e que neste caso contou coa colaboración do concello lucense.

O representante da Xunta, que foi recibido polo alcalde do municipio, Manuel Lorenzo, mostrouse moi satisfeito coa gran participación nesta iniciativa que supuxo ademais, resaltou, “a primeira experiencia piloto na doazón da cativada, un recurso que enriquece en boa maneira o noso banco de voces, no que buscamos variedade”. Así, agradeceu a colaboración do alumnado do CEIP Plurilingüe Xoán Requeixo, do seu profesorado e das persoas adultas que deron o seu consentimento para a actividade.

Valentín García lembrou que se trata dunha das propostas “máis ambiciosas” do Goberno galego dentro do conxunto de medidas que se veñen desenvolvendo “para que a nosa lingua teña presenza en todos eidos, neste caso nun tan importante como é o dixital, un dos ámbitos nos que facemos fincapé para afianzar o uso do galego sobre todo entre os máis novos”.

Así, o responsable de Lingua da Xunta destacou “a importancia da colaboración da poboación para seguir avanzando na xeración de recursos, co obxectivo de poder interactuar na nosa lingua nas plataformas tecnolóxicas”. Para iso, incidiu, “son esenciais campañas como esta, coa que pretendemos recoller a maior cantidade de horas gravadas en galego, recompilando a fala de distintos lugares e de persoas de diferentes idades, garantindo así que as ferramentas do proxecto funcionen ben”.

Campaña de recollida de voz

A Consellería de Cultura, Lingua e Xuventude está a desenvolver a segunda fase da campaña de recollida de voz cun calendario que chegará ata 16 concellos de diferentes comarcas de Galicia, de maneira que as persoas que o desexen poidan acudir ás aulas CEMIT (habilitadas pola Xunta con ordenadores e internet para uso da cidadanía) presencialmente para facilitar a súa mostra vocal. Ademais, calquera persoa pode facelo

telematicamente a través do portal Doa a túa voz.

Ferramentas desenvolvidas

Na web do Proxecto Nós xa se pode experimentar de maneira libre con tres aplicacións baseadas en redes neuronais artificiais desenvolvidas en fase de demostración: unha ferramenta que permite a conversión de texto a voz, o primeiro tradutor neuronal feito en Galicia e un sistema de recoñecemento da fala.

É para este último recurso, que permitirá que calquera máquina recoñeza a voz dunha persoa cando se dirixa oralmente a ela en galego, polo que se pon en marcha esta campaña hoxe presentada. Deste xeito, a plataforma Common Voice, a través da que se desenvolve a iniciativa da recollida de voces, conta con 700.000 frases en galego (agárdase que se supere o millón nos vindeiros meses) que precisan ser lidas, co obxectivo de acadar as 1.000 horas de gravación.

Estes son algúns dos últimos avances do proxecto que no pasado mes de xuño presentou Carballo, o primeiro modelo lingüístico de Intelixencia Artificial para o galego, un paso histórico que permitirá o desenvolvemento de sistemas intelixentes creados especificamente nesta lingua. Coñécese como modelo fundacional, por ser a peza básica para construír tradutores, correctores ou chatbots, entre outras ferramentas.

En xeral, os traballadores e traballadoras non teñen un dereito legal absoluto a asistir ao médico durante o horario laboral en todos os países. Non obstante, en moitos casos, as leis laborais e os convenios colectivos poden incluír disposicións que permiten aos traballadores acudir a citas médicas sen perder o salario ou, polo menos, sen consecuencias negativas. Imos ver isto en detalle.

No Estado Español:

O Estatuto dos Traballadores, que regula as relacións laborais en España, non recolle expresamente o dereito a ausentarse do traballo para acudir ao médico. Porén, hai dous factores importantes que poden influír:

1. Convenios colectivos: moitos convenios colectivos inclúen cláusulas que permiten aos traballadores ausentarse para ir ao médico durante a xornada laboral. Dependendo do convenio aplicable en cada sector ou empresa, pode estar regulado o dereito a acudir a citas médicas sen perda de salario.
2. Consulta médica xustificada: aínda que o Estatuto dos Traballadores non menciona explicitamente este dereito, moitas empresas permitenlle ao seu persoal asistir a citas médicas sempre e cando as xustifiquen correctamente (normalmente cun xustificante médico). A política de cada empresa e a lexislación autonómica tamén poden influír.

Tipos de consultas:

• Consultas ordinarias (non urxentes): en xeral, espérase que traballadores e traballadoras intenten organizar as súas citas médicas fóra do horario laboral. Non obstante, se non é posible e o convenio ou a empresa o permiten, o traballador pode ausentarse, ás veces coa condición de recuperar esas horas máis tarde.
• Consultas urxentes: se o traballador/a precisa atención médica urxente, pode ausentarse do traballo xustificando a urxencia. Nestes casos, a maioría das empresas permiten a ausencia, xa que se trata dunha situación excepcional.

Pagamento polo tempo da consulta:

• Se o convenio colectivo ou o contrato individual o establece, o traballador/a podería ter dereito a recibir o seu salario durante as horas da consulta médica.
• Noutros casos, as empresas poderían solicitar que o traballador recupere esas horas ou que estas sexan descontadas do salario se non están reguladas polo convenio.

Permisos retribuídos:

No Estado Español, os traballadores e traballadoras teñen dereito a permisos retribuídos en certas circunstancias específicas (como o matrimonio, o nacemento dun fillo, o falecemento dun familiar, etc.), pero para as citas médicas, este dereito só existe se está contemplado no convenio colectivo ou na política da empresa.

Resumo:

• Non hai un dereito xeral na lexislación española que permita asistir ao médico en horario laboral sen máis.
• Moitos convenios colectivos si o contemplan, polo que é importante revisar as condicións específicas do sector ou empresa.
• As empresas, de forma voluntaria, poden permitir ausencias xustificadas para citas médicas.

O acoso laboral é un risco psicosocial que debe ser prevido, detectado e, en caso de ser diagnosticado, erradicado. Dotar á empresa ou organización dun bo protocolo conxunto de resolución de conflitos e acoso (ou violencia) laboral está a revelarse como unha das medidas máis efectivas na prevención e no tratamento deste risco laboral de tipo psicosocial.

Como implantar un protocolo de resolución de conflitos e acoso laboral

Dabondo é sabido que o acoso laboral está considerado como un risco laboral conforme ás definicións da Lei de Prevención de Riscos Laborais e, por tanto, é un risco que debe ser prevido, detectado e, caso de ser diagnosticado, erradicado.

Por iso é polo que as empresas van tomando conciencia da importancia de poñer en marcha procedementos que lles permitan previr, detectar e erradicar os riscos psicosociais do persoal e, en especial, procedementos de actuación ante condutas que supoñan acoso laboral. A experiencia dinos que dotar á empresa ou organización dun bo protocolo de acoso é unha das medidas máis efectivas na prevención e no tratamento deste risco laboral de tipo psicosocial.

Permitir que un problema aflore é o primeiro paso cara á súa solución

Con todo, son moitas as empresas que aínda dubidan ou rexeitan  implantar un protocolo de acoso na súa organización e a establecer medidas efectivas para a súa adecuada prevención e tratamento, temendo provocar con iso xusto o efecto contrario ao desexado, é dicir, recibir unha avalancha de denuncias por acoso dentro da súa empresa. Neste punto debemos lembrar que permitir que un problema aflore é o primeiro paso cara á súa solución e que, pola contra, negalo non o evita. Ademais, o feito de poñer ao dispor do persoal un procedemento que lle permita resolver internamente o seu problema pode evitar que o traballador ou traballadora teña que acudir directamente ás vías externas (inspección de traballo e xulgados).

É certo que ás veces tras a implantación dun protocolo de acoso nunha empresa aumentan considerablemente as queixas ou as denuncias por acoso dentro da mesma. Pero, por que ocorre isto?

En primeiro lugar, porque é habitual que unha vítima de acoso pase un tempo prolongado sen atreverse a denunciar a súa situación e que non sexa ata a implantación do protocolo de acoso cando esta se decida a dar o paso de presentar unha denuncia dentro da súa empresa. A isto hai que engadir que o procedemento para a canalización das denuncias que contén o protocolo ofrece á persoa denunciante unhas garantías de axilidade, neutralidade, confidencialidade, etc., das que antes non dispoñía, favorecendo a confianza na solución por parte da empresa dos feitos que se denuncian. E tamén hai que ter en conta que para a vítima de acoso é fundamental o apoio da organización, polo que adoita ser tras a implantación do protocolo de acoso cando a vítima percibe que esta se sensibilizou con este fenómeno e comprometido coa súa erradicación.

En segundo lugar, as denuncias aumentan porque na maioría dos casos a implantación do protocolo de acoso non se fai de maneira correcta, é dicir, non se dá ao persoal unha adecuada formación e información que lle permita diferenciar o verdadeiro acoso do mero conflito. Sen a debida información, o procedemento de acoso utilizarase para calquera problema que poida xurdir na empresa, sexa ou non acoso, coas consecuencias negativas que neste último suposto carrexará ás partes implicadas.

Unha correcta implantación do protocolo de acoso nunha empresa debe levar aparellada unha cualificación técnica en materia de acoso aos membros da Comisión ou persoa encargada da instrución do procedemento, un plan de formación a directivos e mandos intermedios na materia e unha sensibilización ao resto de traballadores, explicando a estes os requisitos que deben darse nunha situación para que esta sexa considerada acoso, así como a estrutura, fases e contido do protocolo de acoso que lles ofrece a empresa.

Tamén inflúe o feito de que normalmente a empresa non dispón dun protocolo de resolución de conflitos para canalizar (por exemplo a través da mediación) discrepancias ou desavinzas que poidan xurdir entre o equipo de traballo. É habitual que a traballador/a tenda a tipificar o que lle ocorre como acoso cando a única ferramenta que a empresa lle ofrece é o protocolo de acoso.

Pero é que mesmo cando a empresa dispón de dous protocolos distintos, un de resolución de conflitos e outro para os casos de acoso, colócase a miúdo á persoa traballadora na difícil tesitura de ter que discriminar si os feitos que vén padecendo son constitutivos de acoso laboral ou pola contra merecen a cualificación dun mero conflito, xerando gran confusión entre os traballadores e traballadoras, o que sen dúbida debe evitarse.

Para evitar todos estes problemas, a nosa experiencia demostra que a ferramenta máis adecuada e efectiva para a xestión dos conflitos e para a prevención e tratamento do acoso laboral é o PROTOCOLO CONXUNTO DE RESOLUCIÓN DE CONFLITOS E ACOSO (ou VIOLENCIA) LABORAL. O procedemento que contén este tipo de protocolo adoita ter dúas fases ben diferenciadas, unha de resolución de conflitos, coa mediación como ferramenta fundamental, e outra fase de investigación propiamente dita, para o caso de que os feitos denunciados indiquen que nos atopamos ante posibles condutas constitutivas de acoso laboral.

As principais vantaxes do protocolo conxunto de resolución de conflitos e acoso (ou violencia) laboral son:

1- Ofrécese aos traballadores e traballadoras un espazo para o tratamento e solución dos conflitos xurdidos entre eles no seo da empresa, minimizando o risco deses conflitos e polo tanto evitando que rematen en situacións de acoso.

2- Hai un único procedemento para canalizar todas as queixas ou denuncias dos traballadores e traballadoras.

3.- Evítase que o traballador/a teña que cualificar os feitos con antelación á elección do procedemento, pois hai un único procedemento.

4.- Evítanse as “etiquetas” aos feitos que padece. Trátase simplemente de que o traballador conte que é o que lle ocorre e cite ás persoas implicadas. Será o órgano competente o que decida á vista destes feitos se é posible solucionar o problema na fase de resolución de conflitos ou ben pasa directamente á fase de investigación.

5.- O procedemento pode acabar na primeira fase, con intervención dunha figura cualificada da empresa, mediante un acordo alcanzado polas propias partes implicadas.

6.- Evítase o desgaste e o dano moral e psicolóxico que provoca nas partes implicadas un procedemento por acoso. Pensar por exemplo que aínda que o procedemento de acoso finalice cun informe de conclusións no que non se detecten indicios de acoso, a persoa denunciada quedará estigmatizada dentro da empresa.

Por todas estas vantaxes son moitas as empresas privadas e administracións públicas que xa implantaron este tipo de protocolo conxunto, dando así un tratamento global á resolución dos conflitos e ás condutas de violencia laboral, animando desde aquí ás empresas que aínda non dispoñen deste tipo de protocolos para que os implanten dentro do seu plan de Igualdade ou prevención de riscos laborais.

O programa que desenvolve o CMIX nos centros educativos da cidade da Coruña, incorpora para este novo curso 20 novas persoas que entre novembro de 2024 e maio de 2025 exercerán de persoas de referencia en información xuvenil nos seus diferentes centros formativos. O Concello da Coruña encárgase de formalos e asesorálos durante todo ese período en temas como ocio saudable, actividades lúdicas, actividades educativas, programas de emprego, e moitos outros temas que poidan ser de interese para o colectivo xuvenil da Coruña.

O programa de Antenas ten as seguintes características:

1. Compromisos das Antenas de Información Xuvenil

A incorporación ao Programa de Antenas de Información Xuvenil do Concello da Coruña supón adquirir os seguintes compromisos:

• • Asistir ás acción formativas e reunións de coordinación  que se convoquen
  • Establecer un acordo de incorporación para o desenvolvemento deste programa
  • Estar en comunicación permanente cos Espazos de Información Xuvenil
  • Manter o espazo informativo e as canles dixitais de información actualizadas semanalmente,de forma ordeada e atraente
  • Difundir información de interese xuvenil a través dos medios ao seu alcance: redes sociais, compañeiras/os de centro educativo, etc
  • Animar as/os compañeiras/os a participar da información e achegar inquedanzas, intereses, ideas ou suxestións.
  • Manter en bo estado o material ou ferramentas cedidas polo Concello ou a empresa adxudicataria.

2. Contraprestacións

A persoa con función de Antena obterá as seguintes contrapestacións:

• • Recibir formación en materia de información xuvenil: dinamización de información, xestión de redes sociais, etc
  • Recibir gratuitamente o carné internacional de estudante
  • Obter un certificado que acredite a súa participación no programa
  • Recibir entradas a eventos organizados ou programados polo Concello da Coruña (concertos, deportes, cine , teatro, etc)
  • Compensación económica de 100,00 euros brutos por colaboración educativa. Esta compensación será efectuada unha vez rematado o proxecto anual.
  • A compensación económica é por proxecto de antena, polo que no suposto de que existan 2 persoas no proxecto, a compensación sería de 50,00 € para cada unha delas.

Fonte texto e fotografías: Fundación Cidade da Cultura de Galicia

Chega este outono unha nova edición do ciclo Ópticas Contemporáneas, composta por tres concertos singulares nos que a música contemporánea tende pontes culturais entre o País Vasco e Galicia, axuda a entender co corpo cuestións fundamentais da antropoloxía actual, e permite escoitar clásicos como as catro estacións de Vivaldi nun formato minimalista e distendido, afastado do convencional.

Ópticas contemporáneas inicia o 15 de setembro coa actuación do Ensemble Música Práctica con Abraham Cupeiro como convidado especial no Museo Centro Gaiás. Un concerto no que o multinstrumentista e luthier galego, coñecido polo seu traballo de recuperación de instrumentos antigos para crear novas sonoridades, interpretará dentro do programa a obra Constelación de Sagitario, peza en estrea do consagrado compositor compostelán Fernando Buide. A composición é un encargo da Fundación Cidade da Cultura en colaboración coa Quincena Musical de San Sebastián a través dos seus programas de apoio á creación artística.

En outubro, o venres 18, será a quenda de Mudar a pel, un traballo de investigación e experimentación artística que combina música e escena para representar aspectos que afectan á sociedade nos nosos días, como as violencias, a degradación ambiental, a perda de dereitos fundamentais, etc. A obra conecta antropoloxía, paisaxes sonoras, arte e literatura para que o corpo sinta unha experiencia psicolóxico-emocional. O proxecto naceu ao abeiro do programa de Residencias artísticas do Gaiás en colaboración co Incipit-CSIC e foi desenvolvido pola investigadora Mari Luz Esteban, o musicólogo e gaiteiro Llorián García, e o historiador e artista sonoro Andrés Rodrigues, baixo a coordinación do investigador do Incipit-CSIC, Íñigo Sánchez-Fuarros.

O ciclo conclúe o sábado 16 de novembro coa Real Filharmonía de Galicia e a súa interpretación de The Four Seasons Recomposed, baixo a dirección de Baldur Brönnimann. A peza, creada por Max Richter e estrenada en 2012, revisa, desde unha aproximación minimalista, o clásico As catro estacións de Vivaldi. Richter está considerado hoxe en día como un dos compositores máis influentes para toda a xeración máis nova de músicos pola súa fusión de música clásica con electrónica, que levou a numerosas bandas sonoras de cine e televisión nos últimos anos (Arrival, Ad Astra, The Leftovers, Black Mirror, entre outras moitas).